ÜLKÜCÜ ŞEHİT RUHİ KILIÇKIRAN

ÜLKÜCÜ HAREKETİN İLK ŞEHİDİ

ŞEHİT OLDUĞU TARİH: 04 OCAK 1968
ŞEHİT EDİLDİĞİ YER: ANKARA

DOĞDUĞU YER: OSMANİYE

MESLEĞİ: ÖĞRENCİ

22 yaşındaydı. Osmaniye’nin Rizaiye Mahallesnide dünyaya geldi. çocuk yaşta babası Ömer efendiyi kaybetti ve annesi Münire hanım tarafından yetiştirildi. İlk ve orta tahsilini Osmaniye'de tamamladıktan sonra 1966 yılında Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi’ne kaydoldu. Okulda ve kaldığı Site Talebe Yurdu'nda kendisini sevdirdi ve saydırdı. Çok büyük bir ikna kabiliyetine sahip olan ve davranışlarıyla çevresine örnek olan Ruhi KILIÇKIRAN; bir ruh disiplini ve mücadelede dürüstlük kaynağı olarak kabul ettiği sporun birçok dallarında başarı göstermişti.

Çok küçük yaşlarda babasını kaybeden şehidimiz, ağabeyi Hüseyin'le beraber hayat kavgasına başlıyordu. Henüz ilkokulda iken tatillerde simit satarak ailesine katkıda bulunmaya çalışıyordu. Ortaokul ve lise dönemlerinde de bu böyle oluyordu. Soğuk, sıcak, uykusuzluk demeden, gece gündüz anasına ve ailesine yardımcı olma mücadelesi veriyordu. Lisede iken katıldığı bir müsamerede öğretmeni şiir okuması için Ruhi'ye görev veriyordu. Ruhi mahcup, Ruhi sıkıntılıydı, çünkü müsamere için giyeceği bir ceketi o gün için ödünç alıyordu. Şiir okurken onun mahcubiyetini yaşıyordu ama onun maddî yoksulluğunca büyüyen ve doruğa ulaşan bir manevi zenginliği vardı. Hakka hizmet yolunda haksızlıklarla mücadeleyi o dönemlerde yüreğine emziriyordu.

İlahiyat Fakültesi'ni kazanıp Ankara'ya gittiğinde geride gözü yaşlı bir aile bırakıyordu. Ankara'da okuluna kayıt yaptırdıktan sonra Site Öğrenci Yurdu'na yerleşti. Fakir bir ailenin çocuğu idi. Maddî yönden büyük sıkıntılar yaşıyordu... Abisi Hüseyin harçlık gönderiyordu. Ama ailenin geçimi de onun üzerinde olduğu için gerekli şekilde yardımcı olamıyordu. Bundan dolayı, Ruhi abisine ihtiyacının olduğu dönemlerde bile yardımcı olması için talepte bulunmuyordu.

İşte bu dönemlerde şehidimiz sanki açlık orucuna giriyordu, ama yine de bu sıkıntısını ailesine belli etmemeye çalışıyor ve yazdığı mektuplarda daima iyi olduğunu ifade ediyordu. Öyle zor anlar yaşıyordu ki yol parasından iktisat edebilmek için, dini bayramları bile anacığından ve ailesinden ayrı yaşamak zorunda kalıyordu. 1967 yılının Kurban Bayramı'nda gönderdiği fotoğrafın arkasına şöyle bir not düşüyordu: "Bensiz geçen Kurban Bayramınızı kutlar ellerinizden saygıyla öperim..."

Ülkücü hareketin ilk serpildiği yıllardı. Ve Ruhi’de ilk öncülerindendi.

OLAY GÜNÜ: 

Bir iftar sonrası Site Yurdu kantini ve mukaddes değerlere açıkça saldırı yapan bir topluluk. Ruhi yemeğini bitiriyor ve iftarını açmanın manevi hazzı ile duasını ediyor, ama kantinde bulunan hain zihniyetli güruh sözlü ithamlarına devam ediyor. Bunun üzerine Ruhi yanına boş bir sandalye çekerek, Türk insanının mukaddes bildiği değerleri tahkir ve tezyif etmemelerini söyleyerek, onları bu konuda oturup konuşmaya davet ediyor. Bu davetin karşılığı olarak hain gurubun elebaşısı, Allah (c.c) ve dini kastederek "olmayan şeylerin tartışmasını mı yapacağız" diyor ve kutsal değerlere küfrünü daha da artırıyor. Ruhi küfrü geri alması uyarısında bulunuyor. Ama o küstah hakaretlerini daha da artırıyor. Bunun üzerine Ruhi'nin yumruğu ile yere yıkılıyor. İşte bu andan itibaren, ihanet sürüsü hep birden Ruhi'nin üzerine saldırıyorlar. Bir tabancadan çıkan ölümün sesine, "Yandım Allah!" sesi katılıyor. Kantin duvarında yankılanıyordu. Bu ses dalga, dalga Anadolu'yu sarıyordu. Allah (c.c) sevdalısı bir çeri Allahsızlarca kurşunlanıyordu. " Ağır yaralanan Ülküdaşımız, hastaneye kaldırıldı. Bütün çabalara rağmen 04 Ocak 1968 akşam saat 20,00 sıralarında şehit oldu.

ÜLKÜDAŞIMIZA ALLAH’TAN RAHMET DİLİYORUM

ÖNEMLİ NOT: ŞEHİTLERİMİZLE İLGİLİ ELİNDE BİLGİ, RESİM OLAN VARSA YA DA DÜZELTİLMESİ GEREKEN BİRŞEY VARSA LÜTFEN BANA ÖZEL MESAJDAN YAZSIN. TEŞEKKÜRLER