.ÜLKÜCÜ ŞEHİT MAHMUT BEDİR
ŞEHİT OLDUĞU TARİH: 03 MAYIS 1977
ŞEHİT EDİLDİĞİ YER: ŞANLIURFA
ŞEHİT EDİLDİĞİ YER: ŞANLIURFA
DOĞDUĞU YER:
MESLEĞİ:
MESLEĞİ:
Mahmut Bedir Karaman ili Sarıveliler ilçesi Günder köyündendir. Mezarı da oradadır. 01.11.1954 doğumluydu. Her gün 4 saat uzaklıkta Esentepe köyüne giderek ilkokulu okudu. Ortaokulu da
yine yürüyerek gidip geldiği Göktepe nahiyesinde okudu. Liseyi Antalya'da
gündüz çalışarak gece okuyarak bitirdi. Daha sonra Selçuk Üniversitesi Eğitim
Enstitüsü'ne girdi, buradan 1975-76 öğretim yılıda mezun oldu. Görev heyecanı
ile, tayin edildiği Urfa'ya giderek vazifeye başlamıştı. Şehidimiz Mahmut Bedir
12 çocuklu Durmuş ve Fadime Bedir'in 2. büyük oğullarıydı. Geçim sıkıntısı
çeken bir ailenin ferdiydi. 52 haneli 330 nüfuslu Günder köyünde tek yüksek
tahsillisiydi. 1977'nin yazında düğün yapacaktı.
1976
yılında Konya Selçuk Eğitim Enstitüsü Matematik bölümünü bitirdikten sonra;
1977 yılında Şanlıurfa Lisesine matematik öğretmeni olarak atandı. Burada
ÜLKÜ-BİR’i kurdu ve başkanı oldu.
OLAY
GÜNÜ:
3 Mayıs 1977 akşamı Ülkü-Bir'de 3 Mayıs'ın anlam ve önemini belirten bir seminer vermiş, daha sonra da gelenlerle sohbet etmişti. Saat 23.00 civarında sohbet bitmiş, katılanlar Ülkü-Bir’den çıkmıştı. Mahmut Bedir de evine gitmek için çıkmıştı. Saat 23.15'te sokakta bir grup komünist tarafından kurşunlanarak şehit edildi.
3 Mayıs 1977 akşamı Ülkü-Bir'de 3 Mayıs'ın anlam ve önemini belirten bir seminer vermiş, daha sonra da gelenlerle sohbet etmişti. Saat 23.00 civarında sohbet bitmiş, katılanlar Ülkü-Bir’den çıkmıştı. Mahmut Bedir de evine gitmek için çıkmıştı. Saat 23.15'te sokakta bir grup komünist tarafından kurşunlanarak şehit edildi.
ÜLKÜDAŞIMIZA
ALLAH’TAN RAHMET DİLİYORUM
ÖNEMLİ NOT: ŞEHİTLERİMİZLE İLGİLİ ELİNDE
BİLGİ, RESİM OLAN VARSA YA DA DÜZELTİLMESİ GEREKEN BİRŞEY VARSA LÜTFEN BANA
ÖZEL MESAJDAN YAZSIN. TEŞEKKÜRLER
YanıtlaSilRahmetliyi tanıma ve tanışma şansı bulmuştum. Göreve başlamak için verilen süreyi kaçırmışım sanırım. Geciktirmişim. Yeni göreve başlama bölümündeki memur: “Mustafi duruma düşmüşün Hocam!” dedi. “Geç kalmışın, seni başlatamayız!” dedi. “Ne yani memlekete geri mi gideceğim” dedim. “Yapacağım bir şey yok,” dedi. Milli Eğitim Müdürü ile bir görüş istersen, dedi. Milli Eğitim Müdürünün kapısını tıklattım. İçerden gel sesini duyar duymaz içeri girdim. Odada iki kişi daha vardı. Durumu anlattım. Müdür direkt: “Sağcı mısın, solcu musun? dedi. Ne sağcıyım ne solcuyum, ÜLKÜCÜYÜM dedim. “Burası Urfa Faşistlere görev yok!” dedi. Şaşırdım. Oysa ne hayallerle okumuş Öğretmen olmuştum. Tepem attı. Valiye gider ona anlatırım dedim ve çıktım. Odadakilerden biri arkamdan çıktı: Bir dakika Ülküdaş dedi. Neden hemen kızdın çıktın?” dedi. Başlatmayacağını söyledi Bir de bana Faşist dedi. Kendi kominist o zaman dedim. Dur dedi kızma! Git göreve başla dedi, Şöyle yüzüne baktım. Yalnız bir şartla dedi. Akçakale'de ÜLKÜ BİR yok! Orada kurman şartıyla bak haa dedi. Ben de neden kurmamışlar yeni tayin bana mı kalmış, dedim Ben ÜLKÜ BİR başkanyıım dedi. Adım Mahmut Bedir Dedi. Yerini de tarif etti. Göreve başlama yazısını al sonra da gel sana evrakları vereyim, dedi. Gittim yazımı aldım. O'nu buldum Derneğe gittik. Dernek o zaman Sinemanın karşısında Tarım Kredi binasındaydı. Vedalaştık ayrıldım. Akçakale'ye ilk gidişim. İstanbul Öğretmen Okulundan Arkadaşım Mehmet Acar Akçakaleliydi. Onu buldum. Durumu anlattım. Daha görev yerim köyüme gitmeden Mehmet'in de yardımıyla bir yer tuttuk. Urfa'ya inince mutlaka derneğe gidiyor görüşüyorduk. Akçakale'de derneği kurmuştuk.
1977'nin Mayıs ayının maaşını almak için Urfa'ya gelmiş. Derneğe uğramıştık. Dernekte matem var. Sessizlik. Dediler başkanımızı vurmuşlar. İçimden bir şeyler koptu. Hastanede dediler. Alaaddin gidelim, dedim. Oradakiler hastane yoluna pusu kurmuş olabilirler gitmeyin, dediler. Biz gideceğiz dedik Hem kızıyoruz hem ağlıyoruz. Hem de sağı solu kontrol ediyoruz.
Hastanede bir müddet bekledikten sonra maalesef acı haberi aldık Yıkılmıştık. Cenazesine binlerce kişi katılmıştı. Kendinin hayatı ve mücadelesini anlatan bir bildiri vardı. Saklıyordum. Bulamadım. En kıymetli eşyalarımdandı. Bu satırları yazarken o ilk karşılaşmamız ve dernekteki hareketliliği gözümden önünden gitmiyor. Aynı yılın Aralık ayının 3. Gününde yine ÜLKÜ BİR’de oturuyor, çay içiyorduk. Ecevit de mitingini bitirmiş. Bizim binanın önündeki caddeden geçerken “Vurun Faşistler diye bir ses duyduk. Sonrası cehennem gibi mermiler tavana çarpıp hızını kaybettim bize isabet ediyor ama zararsız. 3. Kattaydı dernek. Ve 4 gün nezarette yattık mahkemeyle serbest bırakılmıştık.
Ruhu şad mekanı cennet olsun Yiğit İnsan